Wat is at-Tawhied ?

Al 3aqiedah (geloofsleer) is iets wat goed vastgemaakt is, het is het geloof dat goed in het hart vastgemaakt is. Eén van de belangrijkste zaken hierin is tawhied, dit gaan we straks uitgebreid behandelen. Deze tawhied dien je ook in je hart te praktiseren, in jouw leven dien je ook jouw daden af te laten hangen van wat je gelooft. Het hart bepaalt of je in leven bent of niet, wanneer je de auto start, dan komt de auto minimaal tot leven. Zo is dat ook met de mens, de mens is door Allaah subhaanahoe wa-ta3aala in gradaties ingedeeld. Je hebt de ongelovigen en de gelovigen. Het hart van de gelovigen heeft een basis van imaan. Hun motor is al aangezet, alleen is het nog nodig deze motor te drijven. De enige juiste manier om deze motor te drijven is door middel van liefde. Als de motor aan is en gedreven wordt door liefde, dan wordt ook de brandstof gebruikt én aangewakkerd. De brandstof imaan in combinatie met de liefde brengen een persoon tot een goede daad.

Een voorbeeld hiervan is dat je gaat bidden omdat je Allaah subhanahoe wa-ta3aala lief hebt. Daarom zoek je toenadering tot Hem middels liefde. Ook komt hierbij vrees voor Zijn bestraffing kijken, omdat je afstand dient te nemen van Zijn toorn. Je komt tot het gebed middels liefde en in het gebed ben je jouw brandstof aan het aanwakkeren én bijtanken en zo ben je jezelf aan het sturen! Dus het is belangrijk om te weten wat jouw hart verbindt met je ledematen, want er zit een direct verband tussen het hart en de ledematen.

Betekenis van het begrip Tawhied

At Tawhied heeft een taalkundige en islamitisch technische betekenis. We behandelen beiden, omdat de oorsprong van de kennis binnen de Islaam het Arabisch is. Als op een wetenschappelijke wijze een vorm van kennis behandeld wordt, dan wordt het eerst taalkundig en vervolgens vakkundig behandeld. Zo zie je dat de vakkundige betekenis, in ons geval islamitische, uit de taalkundige betekenis is herleid.

Taalkundige betekenis Tawhied

Tawhied stamt af van het woord “Wahhada” en houdt in dat je van iets één maakt. Bijvoorbeeld:
Als je zegt: “Niemand vertrekt uit het huis, behalve Mohammed.” Mohammed is dan de enige die het huis verlaat.
En als je zegt: “Niemand staat op tijdens de vergadering, behalve Khaalid.” Dus alleen Khaalid is opgestaan tijdens de vergadering.

De taalkundige betekenis kan heel simpel worden uitgelegd: ‘het iets één maken’, het is het verwezenlijken van de Eenheid, oftewel het monotheïsme.
Deze eenheid kan alleen maar verwezenlijkt worden door twee pilaren, als we deze pilaren of termen begrijpen, dan begrijpen we het grondbeginsel van tawhied.

1. A-Nnafiey: De ontkenning
2. Al ithbaat: De bevestiging of erkenning.

Wanneer wij het hebben over tawhied, zijn deze termen onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wat is de zin die tawhied verwezenlijkt? “Laa illaaha illa-llaah – Er is geen god behalve Allaahsubhanahoe wa-ta3aala.” In het Arabisch wordt de zin van de shahaada een woord genoemd, omdat al deze woorden onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Daarom heet het het ‘kalimaatoe-tawhied – het woord van tawhied.’
Als we kijken naar de zin ‘Er is geen god behalve Allaahsubhanahoe wa-ta3aala‘, dan zien we dat hij uit twee gedeelten bestaat.

An nafiey – de ontkenning
In het eerste gedeelte wordt er gezegd ‘Er is geen god.’ Hier is sprake van een ontkenning, daarmee ontken je dat er een god bestaat.

Al ithbaat – de erkenning
In het tweede gedeelte wordt er gezegd ‘behalve Allaahsubhanahoe wa-ta3aala.’ Hiermee erken én bevestig je dat Allaahsubhanahoe wa-ta3aala de Enige God is.

Wanneer je deze pilaren met elkaar verbindt krijg je een eenheid en getuig je van Allaahsubhanahoe wa-ta3aala als Enige God. De taalkundige betekenis van tawhied is dus dat je Allaahsubhanahoe wa-ta3aala als Enige God maakt.

Een voorbeeld om dit duidelijker te maken is als je zegt: ‘Khaalid zit in de klas’. Betekent het dat Khaalid de enige is die in de klas zit? Het antwoord is ‘nee’, want je erkent wel (dat Khaalid in de klas zit), maar je ontkent verder niks. In deze zin is dus sprake van één pilaar, namelijk ‘de erkenning’, maar zonder ‘de ontkenning’ kan je geen eenheid maken.
Omgekeerd kan je met alleen de ontkenning en geen erkenning ook geen eenheid maken. Als je zegt: ‘er is geen god’, dan ontken je goden en zou je daarmee niet de Eenheid van Allaahsubhanahoe wa-ta3aala erkennen. Maar als je zegt ‘er is geen god behalve Allaah subhanahoe wa-ta3aala‘, dan heb je daarmee de eenheid verwezenlijkt. De twee termen a-nnafiey en al ithbaat zijn de twee tegenpolen die altijd aanwezig moeten zijn.
Dus tawhied is het buitensluiten van alles en iedereen behalve Eén, oftewel de ontkenning van alles en iedereen behalve Allaah subhanahoe wa-ta3aala de Enige God. Allaah subhanahoe wa-ta3aala herinnert ons vaak in de Qur’aan dat Hij de Enige God is, zo zegt Hij subhanahoe wa-ta3aala:

“Allaah is jullie Enige God.”

In een ander gedeelte zegt Hij:

“Er is geen god behalve Hij.”

Zo zijn er nog vele verzen te vinden in de heilige Qur’aan die de Eenheid van Allaah subhanahoe wa-ta3aala verwezenlijken.

Islamitische betekenis Tawhied
Het één maken van Allaah subhanahoe wa-ta3aala wat betreft:

1. Zijn Heerschappij (Roeboebiyyah)
2. Zijn alleenrecht op aanbidding (Oeloehiyyah)
3. Zijn namen en eigenschappen (Asmaa’ wa-Ssifaat)

Simpel gezegd is het dat je Allaah subhanahoe wa-ta3aala één maakt wat betreft de drie bovengenoemde zaken. Deze drie zaken zijn allemaal onlosmakelijk met elkaar verbonden, ze zijn één geheel.

Tawhied al-Oeloehiyyah
Al oeloehiyyah komt van ilaah, dit betekent ‘Degene die aanbeden wordt’. Je kan ook zeggen ‘Degene waarnaar de aanbiddingen uitgericht worden’. Als Hij de Enige Schepper, Beheerder en Bezitter is, dan spreekt het voor zich dat Hij de Enige is die het verdient om aanbeden te worden.

Tawhied ar-Roeboebiyyah

Dit woord is afgeleid van ar-Rabb en dit betekent ‘de Heer’. Deze vorm van tawhied houdt in dat je erkent dat Allaah subhanahoe wa-ta3aala de enige Heer is. Het betekent ook dat je erkent dat Allaah subhanahoe wa-ta3aala de enige Bezitter is van alles, maar dat Allaah subhanahoe wa-ta3aala ook de enige Beheerder en Schepper van alles is. Deze betekenissen vallen onder de term ar-Rabb.
Een andere betekenis van ar-Rabb in het Arabisch is ‘degene die opgevoed heeft’, oftewel ‘opvoeder’. Waarom is Allaah subhanahoe wa-ta3aala onze enige opvoeder? We hebben vorige week kunnen zien dat Allaah subhanahoe wa-ta3aala ons een natuurlijke aanleg (fitrah) heeft gegeven. Ook heeft Hij ons een godsdient gegeven die precies aansluit op onze natuurlijke aanleg. Hij is de enige die mensen leidt of kan leiden. Of misleidt, wanneer Hij ziet dat zij het niet verdienen om geleid te worden.

Tawhied al Asmaa’ wa-Ssifaat
Allaah subhanahoe wa-ta3aala heeft namen en eigenschappen, waarmee Hij zichzelf beschrijft. Sommige van deze namen en eigenschappen heeft Hij bekend gemaakt aan de mensen. Deze heeft Hij bekend gemaakt, zodat de mensen hem daarmee kunnen leren kennen. Zo kunnen zij kennis maken met hun God, want hoe kun je Allaah subhanahoe wa-ta3aala lief hebben zonder dat je Hem kent. Deze kennismaking is nodig, zodat ze Hem kunnen erkennen als God en Hem dan kunnen aanbidden.

De bovenstaande drie vormen van tawhied zijn een geheel en je kunt ze niet los van elkaar zien. Sommige mensen kunnen zeggen: ‘wij geloven in het feit dat Allaah subhanahoe wa-ta3aala een God is, maar wij geloven niet in Zijn namen en eigenschappen’. Daarmee heb je geen volledige tawhied, omdat je maar een gedeelte erkent en de rest ontkent.

Wij mogen deze categorieën niet zien als zaken die onafhankelijk van elkaar zijn. Deze zaken zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Als je in slechts één of twee van deze categorieën gelooft en één of twee verwerpt, dan ben je geen monotheïst. In de tijd van de profeet geloofden de Qoeraish ook in Allaah, maar slechts in één onderdeel van de tawhied. Zij geloofden in tawhied ar-Roeboebiyyah en verwierpen tawhied al-Oeloehiyyah en Asmaa was’Sifaat. Zij geloofden dat Allaah bezit en beheert, het enige wat ze niet wilden zeggen is dat niemand waard is om aanbeden te worden behalve Allaah. Zij aanbaden valse goden en zeiden over de (religie van de) profeet:

“Heeft hij al deze goden tot één God gemaakt, dat is een vreemde zaak?!”

Zij hadden 360 goden in en rondom de Kaa3ba en ontkenden hiermee de Goddelijkheid (al-Oeloehiyyah) van Allaah. Over andere goden zeiden zij:

“wij nemen dezen slechts als bemiddelaars naast Allaah.”

Allaah zegt over hun uitspraak:

“Op de dag des oordeels zullen zelfs deze bemiddelaars hen bedriegen.” Roem 13

Allaah zegt verder:

“Hebben zij bemiddelaars naast Allah genomen? Vraag: Zelfs indien zij (de afgoden) nergens macht over hebben en zonder verstand zijn? Zeg: Tot Allaah behoort de gehele voorspraak.”  Az-Zoemar 43 – 44

Dus de Qoeraish weigerden om de Enige Ware God te aanbidden, dat heeft hen tot ongelovigen

gemaakt. Ook verdraaiden zij de namen van Allaah. Ze hadden bijv. een afgod die al-Laat heette. Al-Laat is een afstamming van het woord Allaah. Een andere afgod heette Al Manat, wat een afstamming is van de naam al Mannaan. Weer een andere afgod heette Al 3oezza, wat afstamt van de Schone naam al 3aziez. Zij gaven deze namen aan goden die zij als bemiddelaars naast Allaah namen. De Qoeraish erkenden dus wel dat Allaah de enige Schepper, Beheerder en Bezitter was en voldeden daarmee aan tawhied ar-Roeboebiyyah. Echter geloofden ze niet in tawhied al Asmaa was’Sifaat, omdat ze de namen en eigenschappen van Allaah verdraaiden en toekenden aan anderen naast Hem. Ook geloofden ze niet in tawhied al-Oeloehiyyah, omdat zij hun aanbidding aan anderen dan Allaah richtten. Om niet in ongeloof te vervallen is het dus van belang om deze drie categorieën van tawhied als geheel te zien, erkennen en te geloven.

Twee vormen van spraak

Voordat we bladzijde tien gaan behandelen, leg ik eerst een aantal andere zaken uit, zodat we de rest beter kunnen begrijpen.
De Qur’aan, oftewel het woord van Allaah subhanahoe wa-ta3aala, bestaat uit twee vormen van spraak. Dit is niet alleen in de Qur’aan zo, maar elke spraak van ieder schepsel bestaat uit deze twee vormen:

1. Berichtgeving, oftewel al-khabar.
2. Een verzoek doen of uitrichten.

Berichtgeving

Berichtgeving kan een zaak zijn van het verleden, heden of toekomst. Hiermee bericht je over iets wat is gebeurd, wat gebeurt of wat zal gebeuren. Een voorbeeld van een berichtgeving in alle drie de tijdsvormen is ‘Ik heb Khaalid toen zien bidden’, of ‘ik zie Khaalid bidden’, of ‘ik zal Khaalid zien bidden’. Kan je deze berichtgeving ongedaan maken? Kan je het ene moment zeggen dat je Khaalid hebt zien bidden en over twee minuten zeggen dat je hem niet hebt zien bidden? Kan je zonder te liegen of je vergist te hebben de zaak die jij hebt gezien ongedaan maken? Dat is niet mogelijk, want de zaak is werkelijk gebeurd, of niet echt gebeurd. Als de zaak eenmaal heeft plaatsgevonden -als je Khaalid hebt zien bidden- kan je er niet voor zorgen dat het niet heeft plaatsgevonden.
Bij de spraakvorm berichtgeving hoef je verder niets te doen, behalve de zaak geloven of verloochenen. Als iemand jou berichtgeeft ‘ik heb Khaalid gisteren zien bidden’, dan zeg je niet ‘ik zal het doen’. De persoon heeft jou geen verzoek gedaan, dus het is alleen een kwestie van geloven of niet geloven van hetgeen dat de persoon jou berichtgeeft.

Verzoek

Een verzoek kan een bevel, verzoek of een bede zijn. Wanneer het van dienaar naar dienaar is, dan is het een verzoek. Het kan soms een bevel zijn, maar het behaalt niet het niveau van een bevel dat vanuit Allaah subhanahoe wa-ta3aala naar de dienaar komt. Dus dienaar tot dienaar is gelijk en deze vorm van spraak noem je dan een ‘talab – verzoek’. Van Allaah subhanahoe wa-ta3aala naar de dienaar is het altijd een bevel. En van een dienaar naar Allaah subhanahoe wa-ta3aala is het een smeekbede. Wij mogen (en kunnen) Alllaah niet bevelen en ook niet verzoeken, wij kunnen alleen smeken naar Allaah subhanahoe wa-ta3aala.

Twee vormen van tawhied

Waarom behandelen we deze vormen van spraak? Deze vormen van spraak hebben weer te maken met de drie vormen van tawhied. Om de drie vormen van tawhied op een betere wijze te begrijpen kunnen we ze in twee categorieën verdelen, nl.:
1. Tawhied a-Ttalab, de tawhied van het verzoek/bevel.
2. Tawhied al-Ma3rifati wa-l-ithbaat, de tawhied van kennis en erkenning
Dus je hebt een vorm van de tawhied waarmee je iets wordt bevolen om te doen en een andere vorm van tawhied waarmee je de zaak moet kennen, daarna erkennen. Er is een verschil tussen iets doen en iets erkennen. Het verschil is dat je bij het doen een daad verricht. Bij de andere vorm van tawhied moet je het alleen maar erkennen en niets verrichten. Net als dat jou iemand jou iets berichtgeeft, dan hoef je er alleen maar in te geloven en het te erkennen, maar het heeft wel invloed op jouw daad. Maar dat gaan we later behandelen.

Tawhied at-Tallab
Deze vorm wordt ook wel eens tawhiedoe al-3ibaadah – tawhied van de aanbidding – genoemd. Ook wordt het tawhiedoe al qasd – tawhied van de beoging- genoemd. Hiermee wordt dus de tawhied waarmee je iets doelt of beoogt bedoeld.
Welke van de drie onderdelen van tawhied vallen onder deze vorm van tawhied?
Tawhied al Oeloehiyyah is dat je jouw aanbidding verricht alleen voor Allaah subhanahoe wa-ta3aala. Hierbij hoef je niet te geloven of te erkennen. Als Allaah subhanahoe wa-ta3aala tegen jou zegt: ‘je moet bidden’, dan hoef je niet te zeggen ‘ik erken het’. Je moet het bevel opvolgen en doen,. Als iemand tegen jou zegt: ‘geef mij een glas’ zeg je niet ‘ja het klopt’, maar je doet wat hij je vraagt.

Tawhied al Asmaa’ was Sifaat kun je verdelen onder beide vormen van tawhied. Je kent én erkent de namen van Allaah subhanahoe wa-ta3aala, maar je roept Hem daarmee ook aan. Zo zeg je bijvoorbeeld ‘Yaa Rahmaan, Yaa Razzaaq’, daarmee roep je Hem aan middels Zijn namen en eigenschappen en dat is de aanbidding en valt onder het doen.
Het valt onder beide, omdat je de namen en eigenschappen moet erkennen nadat je ze gekend hebt. Maar je moet Allaah subhanahoe wa-ta3aala ook daarmee aanroepen en dat is het verrichten van een zaak.

Tawhied al ma3rifatie wal ithbaatDeze vorm van tawhied houdt in dat je iets eerst kent en vervolgens erkent. Welke van de drie onderdelen van de tawhied vallen onder deze vorm van tawhied?
Bij tawhied ar-Roeboebiyyah moet je erkennen dat Allaah subhanahoe wa-ta3aala de enige Schepper, Koning en Beheerder is. Moet je hierbij iets doen? Of alleen maar geloven of erkennen? Nee, je dient slecht te kennen én te erkennen, dus valt deze onder tawhied al ma3rifa wa al-ithbaat.
Als we het hebben over tawhied roeboebiyyaah, hebben we net gezegd dat het inhoudt dat je de eenheid van Allaah subhanahoe wa-ta3aala verwezenlijkt in drie zaken Deze drie zaken zijn de drie hoofddaden van Allaah subhanahoe wa-ta3aala.

1. Zijn schepping, dat je Allaahsubhanahoe wa-ta3aala erkent als enige Schepper van dit geheel.
2. Zijn bezitting, dat je erkent dat Allaahsubhanahoe wa-ta3aala als enige Koning en Bezitter is van dit geheel.
3. Zijn besturing, dat je erkent dat Allaahsubhanahoe wa-ta3aala de enige Bestuurder is van dit geheel.

Zijn schepping
Kunnen mensen zeggen ‘Allaah subhanahoe wa-ta3aala is niet de Enige Schepper, maar een schepper, want Allaah subhanahoe wa-ta3aala erkent immers in de Qur’aan dat de mensen ook kunnen scheppen, maar dat de schepping van de mensen anders is dan de schepping van Allaah subhanahoe wa-ta3aala‘. Dan zeggen wij ‘Allaah subhanahoe wa-ta3aala is daadwerkelijk de Enige Schepper van dit geheel en de volmaaktheid van Zijn schepping past bij de volmaaktheid van Allaah subhanahoe wa-ta3aala‘.
Het verschil tussen de schepping van de mens en de schepping van Allaah subhanahoe wa-ta3aala is heel groot. We zullen de verschillen gaan behandelen en toelichten.

• Allereerst; Allaah subhanahoe wa-ta3aala is onafhankelijk van Zijn schepping, terwijl Zijn schepping volledig afhankelijk is van Hem. Allaah subhanahoe wa-ta3aala  zegt:“Zeg Hij is Allaahde Ene en Allaah is as-Samad  (Degene die van niemand afhankelijk is en waarvan het geheel van Hem afhankelijk is)” Al-Ichlaas 1-2

• Als je kijkt naar de schepping van de mens, dan zie je dat de mens niets schept, of hij is daar afhankelijk van. Sterker nog; een van de belangrijke eigenschappen van de scheppingen/creaties van e mens is dat de mens niets creëert waar hij niets aan heeft. Hij maakt een stoel, een computer, een fiets omdat hij ze nodig heeft.
  Zo was er een keer bij Philips een telefoon ontworpen met aan de onderkant een scheerapparaat. Deze werd niet op de markt gebracht, omdat het niet nodig is.
  Terwijl de mens hetgeen maakt wat hij nodig heeft, heeft Allaah subhanahoe wa-ta3aala ons allen niet nodig. Zouden alle mensen ongelovig zijn, dan zou dat niets van de Rijkdom van Allaah subhanahoe wa-ta3aala weghalen. Omgekeerd ook; zouden alle mensen moslim zijn, dan zou dat niets aan de Rijkdom van Allaah subhanahoe wa-ta3aala toevoegen. Terwijl de creaties van de mens wel aan onze rijkdom of welbevinden kunnen toevoegen of wegnemen. Kijk maar naar het uitgevonden muntgeld, dat is letterlijk een toevoeging aan onze rijkdom en daar zijn we afhankelijk van. Maar Allaah subhanahoe wa-ta3aala is volledig onafhankelijk van het geheel, subhanAllaah!
• Een ander belangrijk verschil is dat schepping kennis nodig heeft. En de kennis van Allaah subhanahoe wa-ta3aala is volmaakt en de kennis van de mensen – al zouden ze allemaal bij elkaar komen om de kennis te bundelen – is niet volmaakt! Daarom zal de schepping van de mens nooit volmaakt zijn. Hoe lang heeft de mens al een stoel uitgevonden, al duizenden jaren!, nog steeds zijn ze niet uit over de volmaakt stoel die bij iedereen past. Dus de creatie van Allaah subhanahoe wa-ta3aala is volmaakt en die van de mens zal nooit volmaakt zijn. Allaah subhanahoe wa-ta3aala zegt:
  “O mensen, een gelijkenis wordt gegeven, luistert er naar. Voorzeker, degenen die gij in plaats van Allaah aanbidt kunnen zelfs geen vlieg scheppen, al zouden zij daar allen toe samenwerken. En indien een vlieg iets van hen zou wegnemen, zouden zij dat niet kunnen terugnemen. Zwak is de verzoeker en hetgeen hij verzoekt. Zij achten Allaah niet met de achting die Hem verschuldigd is. Voorzeker, Allaah is Sterk en Onverslaanbaar.” Hadj 73Waarom wordt een vlieg genoemd en kan niemand dit kleine wezen namaken? Ook al is de vlieg ontzettend klein, de vlieg heeft een ziel en niemand kan een ziel scheppen, behalve Allaah subhanahoe wa-ta3aala. Ook is het zo dat als deze vlieg een heel klein mosterdzaadje van jouw bloed neemt je het niet terug kan krijgen.
  Er zullen mensen zijn die zeggen ‘jullie zeggen dat de schepping van Allaah volmaakt is, maar er worden ook gehandicapten geboren, of embryo’s waarvan de schepping mislukt is’. Wij moslims mogen niet geloven dat iets van de schepping van Allaah misvormd is of niet volmaakt is. Omdat je dan zegt dat Allaah subhanahoe wa-ta3aala net even een foutje heeft gemaakt en dat zou betekenen dat wij een gebrekkigheid aan Allaah subhanahoe wa-ta3aala toekennen en dat mag niet. Allaah subhanahoe wa-ta3aala is perfect, verheven en volmaakt en Allaah schept de schepping dusdanig volmaakt en perfect, zoals Hij deze wil scheppen. Allaah schept elk schepsel perfect, zoals Hij dat wil scheppen. Dat betekent dat als Allaah een persoon bijv. als gehandicapt heeft geschapen dat Hij de persoon, of zijn omgeving, daarmee wil beproeven. En daarom heeft de profeet salla-laahu 3alayhie wa-sallam ons geleerd:
  “Als je iemand van deze schepselen ziet, zeg dan:  alle lof zij Allaah, Degene die ons kwijt gescholden heeft van hetgeen waarmee Hij hem mee beproefd heeft en ons een proviand heeft gegeven boven alle mensen.”
  Dus de schepping van de mens stelt niks voor in vergelijking met de schepping van Allaah subhanahoe wa-ta3aala.
• Er is ook een ander verschil tussen de schepping van de mens en de schepping van Allaah subhanahoe wa-ta3aala. Wij zijn in ons scheppen geheel afhankelijk van de kennis die Allaah aan ons geeft. Zal Allaah een bepaald persoon een bepaalde kennis niet geven, dan zal hij deze creatie niet maken. Elke creator is afhankelijk van de kennis die Allaah hem geeft. En Allaah is niet afhankelijk, Hij heeft de volmaakte kennis. Allaah zegt zelf in de Qur’aan:
  “Allaah heeft kennis van alles en heeft ook bericht van alles.”
  
  In het bovenstaande vers wordt er verschil gemaakt tussen bericht en kennis. Dat is zo, omdat bericht een specifieke vorm van kennis is – het houdt hetgeen wat er was, wat er is en wat er zal zijn in – en kennis is algemeen.
• Ander verschil is dat Allaah geen voorbeelden nodig heeft om te scheppen. Een mens kan niets scheppen zonder voorbeelden. Allaah zegt:
  “Hij is de innoveerder van de hemelen en aarde.”
  Een andere belangrijke zaak is dat Allaah de schepping heeft geschapen uit het niets, uit het loze. Maar de mens heeft altijd een voorwerp, grondstof of materie nodig om daarvan iets anders te maken. Kortom; Allaah schept iets uit het niets en wij scheppen iets uit het iets. Dit noem je de hervorming van de schepping.

Deze volmaaktheid in de schepping mag je aan niemand anders toekennen dan Allaah. De oorsprong van deze schepping is de kennis, kunde, de kracht en de macht van Allaah. Dat betekent dat al deze eigenschappen volmaakt moeten zijn bij Allaah en dit moeten we kennen en erkennen.

Zijn bezitting

Het koninkrijk van Allaah subhanahoe wa-ta3aala is ook volmaakt. Als wij soerah al-Faatiha lezen, dan lezen wij: ‘Maalikie yawm-iddien – Bezitter van de laatste dag’, of ‘Maliki yawm-iddien – Koning van de laatste dag’.
De mens kan ook een bezitter of koning zijn, maar Allaah is de volmaakte Bezitter én Koning. Je kunt als mens koning zijn waarbij je niet alles bezit van hetgeen waarover je beslist. Je kunt als mens iets bezitten waar je niet over mag beslissen.
Als mens ben je nooit een volmaakte bezitter of koning. Kijk maar naar je huis; jij bezit je inboedel, dit heb je gehaald met je eigen geld. Dan komen je kinderen en zeggen ‘dit is mijn bank’, je vrouw zegt ‘de keuken is mijn terrein’. Dit is al je gezin, laat staan daarbuiten. De koningen beheersen maar 1% van hetgeen wat zij bezitten.
Sterker nog; hetgeen wat je bezit heeft Allaah subhanahoe wa-ta3aala jou gegeven, dus eigenlijk bezit je niks. Allaah is de bezitter van ons lichaam, want wie zorgt voor jouw bloedsomloop, het kloppen van je hart, je immuunsysteem? Als wij zouden moeten doen wat ons lichaam – op bevel van Allaah – dag en nacht doet, dan zouden we dood en gestresst gevonden worden in onze graven. Allaah regelt alles voor je. Daarmee zie je ook hoe geweldig de rijkdom en bezitting is van Allaah subhanahoe wa-ta3aala.

Zijn besturing
De derde zaak is het besturen; dat mag je niet aan iemand anders toekennen, Allaah zegt:

“Hij heeft geschapen, dus Hij beveelt/regelt/beheert alle zaken.”

Dus Allaah subhanahoe wa-ta3aala is de enige Beheerder van dit geheel, dus je mag nooit erkennen dat een van de mensen die rondlopen iets kunnen beheren van dit geheel. Sommige mensen (Shi-ieten) zeggen: ‘Ali radhie-Alllaahoe 3anhoe bestuurt elke molecuul die in de hemelen en aarde aanwezig is. Dit is kufr (ongeloof) en shirk (polytheïsme), daarmee heb je iets wat alleen aan Allaah toegekend wordt aan een schepsel toegekend. Sommige mensen geloven in bijgeloof. Wanneer ze een zwarte kat zien, dan willen ze niet meer reizen. Dat is ook een vorm van bijgeloof, oftewel ongeloof. Want jij gelooft daarmee dat deze zwarte kat, direct of indirect invloed heeft op iets van het beheer van deze wereld.

Dus bij tawhied ar-Roeboebiyyah moet je niks doen of verrichten, maar je moet het kennen en erkennen.
Alles wat onder de daden van tawhied ar-Roeboebiyyah valt – het laten groeien van de gewassen, schenken van regen, je salaris, onze voorzieningen etc.- wordt allemaal geregeld en beheerd door Allaah. Allaah subhanahoe wa-ta3aala bepaald jouw voorziening en het is niet jouw werkgever die het bepaald. Als je dit erkent moet je niet zeggen ‘ja, maar in deze tijd en dit land moet je je toch aanpassen anders kan je niet rondkomen’. Alsof de mensen in dit land jouw voorziening bepalen., Allaah zegt:

“En vermaan daarom, voorwaar de vermaning baat de gelovigen.” Adh-Dhaariyaat 55

Waarover moet de mensen vermanen en vermaand worden? Allaah zegt verder in de Qur’aan:

“En Ik heb de djinns en de mensen slecht geschapen om mij te aanbidden. Ik verlang niet van hen dat zij Mij voorzien, noch verlang ik van hen dat zij Mij voeden.”Adh-Dhaariyaat 56 – 57

Je ziet dat Allaah het in de bovenstaande verzen eerst over het aanbidden van Hem heeft en vervolgens over dat Hij onze voorziening of voeding niet nodig heeft. Vervolgens gaat Hij verder en zegt:

”   Allaah is de Voorziener en de Enige met kracht en macht.”Adh-Dhaariyaat 58

Wie is Degene die het hart van jouw werkgever kan keren? Wie is Degene die zegt tegen jouw werkgever ‘je moet het accepteren als hij jouw hand niet schudt’? En als je werkgever het niet accepteert dat jij geen handen wil schudden, dan betekent het dat het goed voor je is en Allaah je in iets anders zal voorzien. Waarom heeft Allaah de Voorziener en het voeden gelinkt? Omdat de mensen meestal een excuus hebben om Allaah subhanahoe wa-ta3aala niet te aanbidden, omdat zij achter hun voorziening moeten gaan.
Een voorbeeld is als je iemand vraagt waarom hij niet op zijn werk bidt. Zo’n persoon heeft dan meteen een excuus klaarstaan. Hij zegt dan dat ze moeilijk gaan doen op zijn werk (al heeft hij het niet eens ter sprake gebracht) en hij dan geen inkomen meer heeft. Kortom; zo’n persoon zegt dus dat hij geen voorziening meer krijgt als hij Allaah aanbidt. Terwijl Allaah in de laatstgenoemde verzen duidelijk maakt dat het aanbidden van Allaah niet in strijd is met onze voorziening, want Allaah bepaalt de voorziening. Daarom moeten we deze zaak erkennen en onze daden er vanaf laten hangen.
In het geval van een zuster waaraan wordt gevraagd waarom zij geen (correcte) hijaab draagt. Zij antwoordt dan dat ze anders geen werk kan krijgen en niet geaccepteerd wordt. Deze zuster moet weten dat Allaah Degene is die bepaalt wat goed of slecht voor jou is. Het dragen van de hijaab waardoor je Allaah continue aanbidt is goed voor je. Maar als een zuster een baan aanneemt waarin als voorwaarde wordt gesteld dat ze geen hijaab draagt, dan is dit een slechte zaak voor haar. Alles van dat werk is haraam, omdat je als voorwaarde hebt gesteld dat je geld op een haraame wijze wilt verdienen. Allaah zegt:

   “De voorziening van Allaah valt niet op een haraame wijze te halen”

Allaah is de Enige die alles bestuurt en beslist. Hij is de enige die schept en dat moet blijken in de aanbidding. Allaah subhanahoe wa-ta3aala zegt:

” Zeg wie voorziet degenen die in de hemelen zijn op aarde? Wie bezit het gehoor en het zicht? Wie is degene die de levende uit de doden kan halen?”

De geleerden hebben over de betekenis de laatste zin ‘Wie is degene die de levende uit de doden kan halen’, verschillende meningen.

1. Dat een moslim vanuit een ongelovige geboren wordt.
2. Een niet moslim die moslim wordt.
3. Dat uit een dode pit (zaadje) een levende boom voortkomt.

Allaah subhanahoe wa-ta3aala is dus de enige dit allemaal kan en daar moeten we onszelf meer bezig mee gaan houden. Allaah is Degene die alles bestuurt en voorziet, wij hoeven ons niet zorgen te maken dat als wij Allaah aanbidden, daarmee onze voorziening in gevaar komt. Juist niet, de voorziening zal je sowieso bereiken! De profeet heeft gezegd:  “De voorziening loopt achter iemand aan, nog sneller dan degene die achter zijn voorziening aanloopt.”

Tawhied al OeloehiyyahTawhied al Oeloehiyyah komt van al Illaah – de God. En al Oeloehiyyah betekent het vergoden, oftewel het aanbidden. Het wordt ook wel eens tawhiedoe al 3ibadah genoemd, oftewel de tawheed van de aanbidding. Ook wordt het tawhied al ilaahiyyah en dit is het synoniem van het woord oeloehiyyah. Dit houdt in dat je je aanbidding slechts richt naar Allaah subhanahoe wa-ta3aala. En dat je slechts Allaah als God aanbidt en niemand anders naast Hem aanbidt. Alleen is nu de vraag; wat is de aanbidding? En wat maakt de aanbidding anders dan de rest van de daden?
De aanbidding is een fundament, oftewel een basis, dat gebaseerd is op twee zaken en deze twee zaken gaan we in het vervolg uitgebreid behandelen. Nu gaan we alleen de basis van aanbidding behandelen.
De aanbidding bestaat uit twee zaken die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn:

1. Volmaakte liefde
2. Volmaakte ontzag en onderwerping

Volmaakte liefde
Deze liefde is de liefde die je alleen mag uiten aan Allaah subhanahoe wa-ta3aala. We hebben verschillende soorten liefde, maar deze soort van liefde mag je alleen uiten jegens Allaah. Dit is de liefde die gepaard gaat met volledige onderwerping van zowel het hart als het verstand, als de ledematen. En vernedering/onderwerping aan Allaah en vernedering voor Hem. En volledige/overgave en gehoorzaamheid aan Allaah. Als deze liefde geuit wordt aan iemand anders, dan pleeg je daarmee shirk (polytheïsme).

Volmaakte ontzag en onderwerping
Dit is angst gepaard gaande met eerbied. Eerbied is dat je diegene vereerd, hoog stelt, hoogacht. Wat is het verschil tussen angst die je uit aan Allaah en angst voor andere zaken? Als je bij een leeuw staat ben je bang, je bent bang omdat hij je op dat moment direct iets kan aan doen. Deze angst mag je hebben want het is in jouw natuurlijke aanleg aanwezig. Maar de angst die je alleen voor Allaah subhanahoe wa-ta3aala mag hebben mag je voor niemand hebben. In Marokko heb je verschillende heiligen. Stel je voor dat iemand gelooft dat zo’n ‘heilige’ die in het graf ligt jou iets kwaads kan berokkenen. Wanneer iemand gelooft dat zo iemand jou kan zien, kan controleren en rampspoed kan geven, dan is die angst – die je alleen voor Allaah subhanahoe wa-ta3aala mag hebben – verkeerd geplaatst en bega je shirk.

De daad wordt een aanbidding

Je aanbidt Allaah subhanahoe wa-ta3aala niet alleen uit liefde, maar ook uit ontzag voor Hem. Je kan Hem niet alleen aanbidden met één van de twee zaken. Wanneer je Allaah subhanahoe wa-ta3aala liefhebt, dan wil je ook niet dat Hij ontevreden is over je. Dan ben je dus bang dat Hij ontevreden is over jou. Je hebt angst voor zijn bestraffing uit liefde voor Hem.
Als deze twee zaken in een daad aanwezig zijn, dan heb je een aanbidding. Een voorbeeld; als je op je werk bent en je vernedert jezelf op je werk uit liefde voor je werkgever en volgt en gehoorzaamt hem blindelings en je geeft ontzettend veel eerbied aan hem, op dat moment aanbidt je hem. Dus mag je zoiets in zo’n mate niet hebben voor een schepsel. Je mag een persoon niet blindelings volgen (taqlied), daarom is de Islaam gebaseerd op het vergaren van kennis en het bewijs daarvoor. Alleen Allaah mogen wij blindelings volgen.
De liefde die je aan je ouders geeft valt onder de liefde die Allaah jou beveelt te geven. Zelfs de liefde aan de profeet salla-laahu 3alayhie wa-sallam, de grootste liefde die je moet hebben voor een schepsel, heeft grenzen. Je mag hem niet aanbidden, want dan pleeg je shirk omdat je hem naast Allaah plaatst.
We moeten dus verschil maken tussen een normale daad en een aanbidding. Je kan van iemand houden omdat je de persoon lief hebt, maar niet dat je jezelf vernedert en diegene blindelings volgt etc. Wanneer je een een aanbidding verricht, mag je die alleen naar Allaah subhanahoe wa-ta3aala toe richten.

Voorbeeld van een aanbidding
De smeekbede – ad-Doe3aae. Wat is het verschil tussen het feit dat je iemand om hulp en Allaah om hulp vraagt? De hulp die Allaah subhanahoe wa-ta3aala ons kan geven is de hulp die geen enkel schepsel ons kan geven. Een voorbeeld hiervan is als ik aan het verdrinken ben en ik vraag mijn oom in Marokko om hulp. Deze hulp is niet de hulp die jou oom jou kan geven, hij hoort jou niet eens! Als je om dit soort hulp vraagt dan is dat een aanbidding uiten jegens zo’n persoon. Terwijl hij niet in staat is jouw bede te verhoren, omdat hij het überhaupt niet hoort, laat staan dat hij de hulp daadwerkelijk kan geven. In zo’n geval dien je Allaah om hulp te vragen en dat is dan gelijk een aanbidding van Allaah.