De kleding op zich mag geen sierlijk voorwerp zijn

Dat is wat blijkt uit het volgende vers:

“En hun sier niet tonen”
an-Noer 31

De hidjaab werd slechts opgelegd om de charme en de schoonheid van de vrouw te bedekken die niet zichtbaar mogen zijn voor een vreemde man. Wat valt er dan te zeggen als de kleding, die opgelegd is om zich te bedekken, zelf een versiering is?

“En vertoont julliezelf niet zoals de vertoning in de vroegere tijd van de onwetendheid.”
al-Ahzaab 33

De moslimvrouw moet weten dat het niet toegestaan is om kleding te dragen die enige sier bevat in aanwezigheid van vreemde mannen, omdat dit de verborgen verlangens en begeertes aanwakkert.

Imaam a-Dhahabie Moge Allaah barmhartig met hem zijn waarschuwt in zijn boek ‘al-Kabaa’ir’, tegen dat soort onechte sluiers en exhibitionistische kleding.

Hij zegt: “Eén van de daden waarvoor de vrouw vervloekt wordt, is het feit haar schoonheid, gouden sieraden en parels onder haar sluier zichtbaar te laten, net zoals zich parfumeren met muskus of amber, parfum aandoen als ze haar huis verlaat, kleding dragen in verschillende tinten en met zijden knopen, korte overkleden dragen boven lange kleren en lange wijde mouwen,…al deze zaken horen onder het vertoon dat Allaah Geprezen en Verheven zij Hij toornt. Deze persoon wordt op aarde en in het Hiernamaals gehaat door Allaah Geprezen en Verheven zij Hij. Omwille van deze zaken die door de meerderheid van de vrouwen worden verricht, heeft de Profeet Allaah’ s gebeden en vrede zij met hem gezegd:

“Ik heb in de Hel gekeken en ik heb gezien dat de meeste van zijn bewoners vrouwen waren.”

Sommige lakse mensen beweren dat het volledig toegestaan is voor de vrouw om zich mooi te maken op basis van het volgende vers:

“O Kinderen van Adam!! Draagt jullie versiering bij elk gebed “
al-A‘raaf 31

Deze bewering is totaal verkeerd. De betekenis van versiering in dit vers is voor de vrouw dat ze zich met kleding moet bedekken.

Dit wordt bevestigd door de hadieth in de authentieke verzameling van imaam Muslim, overgeleverd door ibn 3abbaas Moge Allaah met beiden behaagd zijn:

“De vrouw verrichtte de rondgang (Tawaaf) rond het Huis (Ka3ba) volledig naakt, en vroeg: “Wie zou me een kleed willen lenen?” en ze legde het op haar geslachtsorgaan. Vervolgens zei ze: “Vandaag is een deel ervan of het geheel zichtbaar, en wat ervan zichtbaar is, sta ik niet toe.” Toen werd het volgende vers geopenbaard:

“Draagt jullie versiering bij elke gebed.”

Dit toont duidelijk aan dat de bedoeling van versiering hier kleding is.

Dit wordt ook bevestigd door de hadieth van aboe Hurayrah Moge Allaah behaagd met hem zijn waarin de Profeet Allaah’ s gebeden en vrede zij met hem zegt:

“Verbied Allaah’s dienaressen Allaah’s moskeeën niet, en laat hen naar buiten treden terwijl ze ongeparfumeerd zijn (Tafilaat)”1 namelijk zonder zich mooi te maken.

Aangezien het voor haar op bevel van de Profeet verboden is zichzelf buitenshuis te parfumeren, mag ze zeker ook geen andere schoonheidsmiddelen gebruiken die het verlangen van de mannen zouden kunnen opwekken. Hierdoor zullen de mannen geen interesse hebben in haar en zullen ze ook geen lust voelen als ze haar zien.

Ibn al-Mubaarak2 Moge Allaah barmhartig met hem zijn heeft gezegd:

“Als de vrouw erop aandringt om haar huis te verlaten, moet haar man haar toelaten om buiten te gaan in haar oude lompen, zonder zich mooi te maken.”

Het is toegestaan om andere kleuren te dragen dan wit en zwart, zolang de kleur van haar kleding geen kleur van aanzien is of van zichzelf een versiering is, zoals het geval is met de levendige en schitterende kleuren van tegenwoordig.

Dit is het bewijs: 3abdu-llaah ibn 3amr ibn al-3aas overlevert:

“We daalden een bergpas af in het gezelschap van de Profeet Allaah’ s gebeden en vrede zij met hem toen hij zich naar mij omkeerde. Ik droeg een fijn kledingstuk dat gekleurd was met wilde saffraan. Hij vroeg me: “Wat is dat voor kledingstuk dat je draagt?” Toen wist ik waarom hij het afkeurde. Ik ging terug naar mijn familie, waar ze net de broodoven hadden aangestoken, en ik wierp het kledingstuk erin. De volgende dag ging ik bij hem langs en hij zei: “O 3abdu-llaah!! Wat heb je met het fijne kledingstuk gedaan?” Ik vertelde hem erover en toen zei hij: “Waarom heb je er niet enkelen van je familie mee gekleed, want er is niets mis mee voor de vrouwen.”3

De argumentatie betreft hier de woorden van de metgezel: “gekleurd met wilde saffraan”, wat bewijst dat het een andere kleur dan zwart of wit was. Het betreft ook de woorden van de Profeet Allaah’ s gebeden en vrede zij met hem: “want er is niets mis mee voor de vrouwen”, wat bewijst dat het voor de vrouwen toegestaan is.

Sommige metgezellen behielden deze gewoonte. In verband hiermee heeft ibn abie Mulaykah overgeleverd:

“Ik zag umm Salamah een tuniek en een lange lendendoek dragen, die gekleurd waren met wilde saffraan.”

Aboe al-Qaasim ibn Muhammad overlevert dat de moeder van de gelovigen 3aa’ishah moge Allaah behaagd met haar zijn kleren droeg die gekleurd waren met wilde saffraan, terwijl ze in gewijde staat was.

Ook Faatimah bint al-Mundhir overlevert dat Asmaa’ kleren droeg die gekleurd waren met wilde saffraan, ook al was ze in gewijde staat.4

  1. Hasan, deze hadieth is overgeleverd en hasan verklaard door imaam ibn abie Shaybah, imaam Ahmad, imaam al-Humaydie, imaam aboe Daawoed en imaam ibn Khuzaymah. []
  2. Zie Djaami3 a-Ttirmidhie. []
  3. Hasan, deze hadieth is overgeleverd en hasan verklaard door imaam Ahmad, imaam ibn abie Shaybah, iimaam aboe Daawoed en imaam ibn Maadjah. []
  4. Sahieh, deze hadieth is overgeleverd en sahieh verklaard door imaam ibn abie Shaybah. []

Categorieën