Hadieth 118
وَعَنْ عَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ رَضِيَ اَللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ: «بَعَثَنِي اَلنَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فِي حَاجَةٍ، فَأَجْنَبْتُ، فَلَمْ أَجِدِ اَلْمَاءَ، فَتَمَرَّغْتُ فِي اَلصَّعِيدِ كَمَا تَمَرَّغُ اَلدَّابَّةُ، ثُمَّ أَتَيْتُ اَلنَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لَهُ، فَقَالَ: “إِنَّمَا كَانَ يَكْفِيكَ أَنْ تَقُولَ بِيَدَيْكَ هَكَذَا” ثُمَّ ضَرَبَ بِيَدَيْهِ اَلْأَرْضَ ضَرْبَةً وَاحِدَةً، ثُمَّ مَسَحَ اَلشِّمَالَ عَلَى اَلْيَمِينِ، وَظَاهِرَ كَفَّيْهِ وَوَجْهَهُ». مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ، وَاللَّفْظُ لِمُسْلِم وَفِي رِوَايَةٍ لِلْبُخَارِيِّ: وَضَرَبَ بِكَفَّيْهِ اَلْأَرْضَ، وَنَفَخَ فِيهِمَا، ثُمَّ مَسَحَ بِهِمَا وَجْهَهُ وَكَفَّيْه.
3ammaar ibn Yaasir radiya-llaahu 3anhumaa heeft verhaald, hij zei: “De Profeet salla-llaahu 3alayhi wa-sallam stuurde mij op pad. Ik werd djunub, en vond (toen) geen water. Ik rolde mezelf in het zand zoals een dier dat doet. Vervolgens ging ik naar de Profeet salla-llaahu 3alayhi wa-sallam en vertelde hem dat. Hij salla-llaahu 3alayhi wa-sallam zei: “Voorzeker, het volstond jou als je zo met je handen deed.” Hij sloeg zijn beide handen één keer tegen de grond aan. Vervolgens wreef hij zijn rechter (handpalm) over zijn linker (handpalm), en (daarna) over de rug van zijn handen en zijn gezicht.[1] En in de uitspraak bij imaam al-Bukhaarie: “Hij sloeg zijn handpalm tegen de grond aan, en blies erop. Vervolgens wreef hij daarmee zijn gezicht en zijn handen.[2]
Oordelen:
– Deze hadieth bewijst dat wanneer men geen geldige wudoe’ heeft, al is de oorzaak de djanaabah, en geen water kan vinden, men de Tayammum hoort te verrichten om de Salaah te kunnen binnentreden.
– Deze hadieth bewijst de manier waarop men de Tayammum hoort te verrichten, en wel op de volgende wijze:
o De handpalmen tegen de aarde aan slaan;
o Op de handpalmen blazen;
o De handpalmen vegen;
o De rug van beide handen vegen;
o Het gezicht vegen.
Hadieth 119
وَعَنِ اِبْنِ عُمَرَ رَضِيَ اَللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صلى الله عليه وسلم «التَّيَمُّمُ ضَرْبَتَانِ ضَرْبَةٌ لِلْوَجْهِ، وَضَرْبَةٌ لِلْيَدَيْنِ إِلَى اَلْمِرْفَقَيْنِ». رَوَاهُ اَلدَّارَقُطْنِيُّ، وَصَحَّحَ اَلْأَئِمَّةُ وَقْفَه.
3abdu-llaah ibn 3umar radiya-llaahu 3anhumaa heeft verhaald, hij zei: “De Boodschapper van Allaah salla-llaahu 3alayhi wa-sallam heeft gezegd: “De Tayammum is twee slagen: een slag voor het gezicht en een slag voor de handen tot aan de ellebogen.”[3]
Oordelen:
– Deze hadieth is da3ief verklaard door vele geleerden, en wordt daarom niet als bewijs genomen. Bij de Tayammum is het namelijk niet toegestaan om door middel van zand ook over de armen te wrijven. De handen zijn voldoende, zoals de Profeet salla-llaahu 3alayhi wa-sallam in de vorige authentieke hadieth duidelijk maakt.
[1] Sahieh, deze hadieth is overgeleverd en sahieh verklaard door imaam al-Bukhaarie en imaam Muslim. Deze uitspraak is van imaam Muslim.
[2] Sahieh, deze hadieth is overgeleverd en sahieh verklaard door imaam al-Bukhaarie.
[3] Da3ief, deze hadieth is overgeleverd door imaam a-Ddaaraqutnie en imaam al-Haakim en is da3ief verklaard door imaam al-Albaanie.