Imaam Muslim

Overleden geleerden, Sierah A-ssalaf, Wetenschap | 0 comments

“Zijn boek is na Sahieh Al-Bukharie het meest betrouwbare boek”

Zijn naam: Abul Husayn Asaakir aDien Muslim ibn Haajij ibn Muslim al Qushayie an-Naasieboerie.
Zijn geboortejaar: In het jaar 202 AH.
Zijn sterfjaar: In het jaar 261 AH.

Inleiding

De positie in de literatuur van Sahieh Bukhari is niet ongeëvenaard. De Sahieh van imaam Muslim word bijna gezien als gelijkwaardig aan die van de Sahieh van imaam Bukhari, voor sommige is de Sahieh van imaam Muslim hoger in rang dan Sahieh Bukhari, voor anderen is het gelijkwaardig en voor weer anderen komt Sahieh Muslim na Sahieh Bukhari.

Wie is ‘Imaam Muslim’

Zijn naam is Abul Husayn Asaakir aDien Muslim ibn Haajij ibn Muslim al Qushayie an-Naasieboerie.

Wanneer is Imaam Muslim geboren en waar is hij geboren, en zijn afstamming

Hij is in het jaar 202 na alHidjra geboren in Iran. Imaam Muslim behoorde tot de Qushayr een stam van de Arabieren, een vertakking van de machtige stam Rabie3ah. Zijn stam speelde een belangrijk deel in de geschiedenis van de Islaam na de dood van de Profeet salla-llaahu 3alayhi wa salam. ‘Haydah’ van Qushayr is genoemd in de Isaabah (een boek van imaam ibn Hadjar al-3asqalaanie) als één van de metgezellen, ook Qurra ibn Hubayrah, een andere Qushayr was aangewezen door de Profeet salla-llaahu 3alayhi wa salam als toezichthouder van de aalmoezen onder de mensen. Ook word er gezegd dat Ziyaad ibn 3abduRahmaan al Qushayr een groot aantal Byzantijnse troepen heeft gedood tijdens de slag van Yamroeq, en hij daarmee zijn benen heeft verloren.

Na grote Islamitische overwinningen, gingen verschillende families die behoorde tot de Qushayrees migreren van Arabië naar nieuwe provincies en vestigden zich daar, sommige in het westen en sommige het oosten. Qoeltoem ibn Iyaad en zijn neef Balzj ibn Bisjr (zij die als gouverneurs respectievelijk hebben gediend in Afrika en Andalous[Spanje]), zij vestigden zich dicht in de buurt van Qutuba, Andalous (Cordoba, Spanje). Een andere Qushayree familie verbleven vlakbij Al-Beera, Andalous (Elvira, Spanje). Anderen gingen richting het oosten en vestigden zich in Khurasaan. Zijn zoon 3amr en zijn kleinzoon Humayd ibn 3amr vestigden zich in Naysaaboer. Volgens hen was imaam Muslim waarschijnlijk een afstammeling; de zoon van al Haadjidj, hij was zelf een ahadieth geleerde waar veel goeds over gehoord werd.

Imaam Muslim zijn leven

Er is weinig bekend over het leven van Imaam Muslim, er wordt gezegd over hem dat hij geleerd was, en dat hij uitmuntend was in zijn disciplines op zijn jongere leeftijd, hij concentreerde zich vooral op de ahaadieth. Terwijl hij zich hier mee bezig hield, reisde hij naar vele belangrijke plekken en bezocht vele belangrijke leer centrums in Perzie, Iraq, Syrië en Egypte. Hij bezocht lezingen van de meest grote hadieth geleerden van zijn tijd zoals Ishaaq ibn Raahawayh, Ahmed ibn Hanbal, 3ubaydullaah al Qawaarifie, Shuwayh ibn Yoenus, 3abdullaah ibn Maslamah en Hamalah ibn Yahyaa moge Allaah hen allen genadig zijn. Hij vestigde zich in Neesaaboor, en leefde van een kleine (opgezette) zaak, en wijde de rest van zijn tijd toe aan het dienen van de navolging van de Sunnah van de Profeet salla-llaahu 3alayhi wa salam. (de profetische sunnah).

Het karakter van Imaam Muslim

Zijn karakter was bewonderenswaardig. Zijn onbevreesde loyaliteit om de waarheid te vinden is terug te vinden in zijn aanhoudendheid en samenwerking met al-Bukhaarie, ondanks de politieke druk tolereerde hij het tot het laatste moment. Zoals Imaam Bukhari hing hij het gewoonlijke islamitische ethiek aan, en weigerde hij slecht te praten over wie dan ook.

Imaam Muslim zijn werk

Net zoals Imaam al-Bukhaarie, schreef Imaam Muslim een groot aantal boeken met verzamelingen van ahadieth en andere gerelateerde onderwerpen. Ibn an-Nadeem noemde vijf boeken van hem met deze onderwerpen. Haajee Khaleefah voegde de namen van anderen werken van hem in hetzelfde gebied. Imaam Muslim controleerde in zijn Sahieh één derde van een miljoen ahadieth, waar hij er slechts vierduizend van selecteerde, waarvan de hadieth geleerden het unaniem gegrond (hoog)achten.

Imaam Muslim achtte een hadieth alleen als Sahieh als het hem overhandigd werd als een onafgebroken isnaad of als het bekende en betrouwbare autorisatie had, en vergelijkbaar was met ander materiaal precies in dezelfde manier, en dat het vrij was van verschillende soorten van gebrekkigheid. Hij nam een drievoudige classificatie aan voor de ahadieth:

Als eerste: er waren ahadieth welke verwant waren aan overleveraars en die oprecht en standvastig waren in hun overleveringen, ze verschilden niet veel tegenover andere betrouwbare overleveraars, en er waren geen zichtbare verwarringen in hun overleveringen.

Als tweede: er waren overleveringen van overleveraars die niet aanzienlijk waren in hun goede geheugen en in hun correctheid in overleveringen.

Als derde: er waren ahadieth overleveringen in de autorisatie van mensen waarvan alle of meeste hadieth geleerden verklaarden dat ze twijfelachtige betrouwbaarheid hadden. Imaam Muslim nam de eerste groep voornamelijk en grotendeels in zijn boek op. De tweede groep nam hij alleen in zijn boek op als het een bevestiging had van de eerste groep, terwijl de derde groep helemaal verworpen werd.

Omdat Imaam Muslim zijn Sahieh boek en tafsier geen van beide compleet noch systematisch zijn, word zijn werk niet zoals de veelomvattende collectie van Imaam Bukhari gezien. Ondanks dit was Imaam Muslim heel strikt in het hanteren van vele uitgangspunten van de hadiethwetenschappen, waarbij sommige vinden dat dit in zekere mate niet het geval was bij Imaam Bukhari. Hij trekt het niveau tussen de termen akhbaranaa en haddathanaa, en gebruikte verbindingen van vroeger altijd met de overleveraars welke overgedragen waren aan hem door zijn eigen leraren, in teken van hetgeen hij later aan hen had overhandigd.

Hij was meer strikter en consequenter dan Bukhari in het aangeven van de verschillen in de overleveringen van verschillende overleveraars, en het in kaart brengen van hun karakters en andere zaken die zij toelichtte. Imaam Muslim toonde ook meer scherpheid in de rangschikking van overleveringen en hun asaaneed in zijn werk, en ook was hij scherper in het presenteren van de verschillende versies van een hadieth met slechts een enkele overleveraar. Hij voegde een lange introductie toe, waar hij uitlegde gaf aan sommige van zijn principes die hij volgde in het kiezen van de benodigdheden voor zijn boek, en welke nodig zijn in het volgen voor het accepteren van overleveringen.

Bij het volmaken van zijn Sahieh gaf hij het aan aboe Zur3ah, een grote hadieth geleerde om het te laten controleren. aboe Zar’ah controleerde het nauwkeurig en Imaam Muslim verwijderde alles waarvan aboe Zar’ah vond dat het gebrekkig was. En hij gebruikte alleen de overleveringen waarvan was gecontroleerd dat ze betrouwbaar waren.

Aldus zorgvuldig samengesteld door Imaam Muslim en gecontroleerd door aboe Zar’ah werd zijn Sahieh uitgeroepen tot de meest authentieke collectie van overleveringen na die van Imaam Bukhari, en werd hoog geacht in de classeficering van zijn details. Sommige hadieth geleerden achten zijn werk in elk aspect hoger dan dat van Imaam al-Bukhaarie.

Na Imaam Muslim volmaakten ook anderen geleerden hun Sahieh collecties, waaronder o.a. Khuzaymah, aboe Haatim Muhammed ibn Hibbaan en anderen. Geen van hen bereikten en verwierven de erkentelijkheid en beroemdheid van de moslim gemeenschap zoals die bekend was/is bij de collecties van Imaam Muslim en Imaam al-Bukhari.