De wassing is de meest geweldige voorwaarde voor het gebed. Er is namelijk authentiek vastgesteld dat de Profeet salla-llaahu 3alayhi wa-sallam zei: “De sleutel van het gebed is de reiniging, en de tahriem[1] ervan is de takbier[2] en de tahliel[3] ervan is de tasliem[4].”[5]
Ook is authentiek vastgesteld bij de twee imaams[6] in een hadieth die aboe Hurayrah van de Profeet salla-llaahu 3alayhi wa-sallam heeft verhaald: “Voorwaar, Allaah accepteert geen gebed van iemand onder jullie wanneer hij uitscheidt, totdat hij de wassing verricht.” Allaah subhaanahu wa-ta3aalaa heeft deze verplichting uit de hemel neergezonden en heeft gezegd:
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ﴾ «المائدة: من الآية6».
“O jullie die geloven! Wanneer jullie je voorbereiden op de Salaah, wast dan jullie gezichten en jullie handen tot de ellebogen en wrijft over jullie hoofden en wast jullie voeten tot de enkels.” (Aayah: 5/6).
Imaam Maalik heeft overgeleverd in al-Muwatta’[7] dat 3abdu-llaah a-Ssanaabihie verhaald heeft dat de Boodschapper van Allaah salla-llaahu 3alayhi wa-sallam zei: “Voorwaar, wanneer de gelovige dienaar de wassing verricht en zijn mond spoelt, treden zijn zonden uit zijn mond, en wanneer hij uitsnuift treden zijn zonden uit zijn neus, en wanneer hij zijn handen wast treden de zonden uit zijn handen, zij treden van onder zijn nagels, en wanneer hij over zijn hoofd wrijft treden de zonden uit zijn hoofd totdat ze uit zijn oren treden, en wanneer hij zijn voeten wast treden de zonden uit zijn voeten totdat ze uit de nagels van zijn voeten treden. Vervolgens worden zijn lopen naar de moskee en zijn gebed als een naafila[8] voor hem geschreven.”[9] Deze hadieth bewijst dat de wudoe’ niet slechts een reiniging voor het lichaam is, maar ook een reiniging voor de ziel is. Wanneer de moslim de wudoe’ zo volledig mogelijk verricht, wordt hij voor zijn kleine zonden vergeven.
[1] “Tahriem” komt van haraam (verboden) en is: de toestand van de rituele inzegening. Men treedt in deze toestand wanneer men het gebed binnentreedt door middel van de takbier. Men mag namelijk in deze gewijde toestand geen handelingen verrichten die niet tot het gebed horen.
[2] “Takbier” is de eerste handeling van het gebed; dit is wanneer men zijn handen tot zijn schouders of oren opheft en zegt “Allaahu Akbar”. Hiermee treedt men in de gewijde toestand.
[3] “Tahliel” komt van halaal (toegestaan): door middel van de tasliem treedt men uit het gebed en is het toegestaan om andere handelingen verrichten.
[4] “Tasliem” betekent de groeting: dat is de laatste handeling die men in het gebed moet verrichten en hiermee treedt men uit het gebed.
[5] Sahieh, deze hadieth is overgeleverd door imaam aboe Daawoed en staat uitgebreid verwerkt in ‘Irwaa’ al-ghaliel‘ (één van de boeken van imaam al-Albaanie waarin hij over ahaadieth oordeelt) en is daarin door imaam al-Albaanie sahieh verklaard.
[6] “De twee imaams”: wanneer men dit zegt dan bedoelt men imaam al-Bukhaarie en imaam Muslim.
[7] “Al Muwatta’ ” is het boek waarin imaam Maalik de ahaadieth die hij sahieh heeft verklaard heeft verzameld.
[8] “Naafila” is de benaming van de aanbevolen gebeden.
[9] Sahieh, deze hadieth is overgeleverd door imaam Maalik, imaam Ahmad, imaam aboe Daawoed en imaam a-Nnasaa’ie en anderen, en is door imaam al-Albaanie sahieh verklaard.